Sportgeneeskunde is de studie en de praktijk van medische principes die specifiek verband houden met atleten en personen die deelnemen aan fysieke fitness- of sporttrainingsprogramma’s. Het doel van professionals in de sportgeneeskunde is om deze mensen te helpen bij het bereiken van optimale gezondheids- en prestatiestrainingsdoelen.
Specialisten op het gebied van sportgeneeskunde behandelen een breed scala van fysieke aandoeningen en verwondingen, waaronder acute traumatische letsels zoals fracturen, verstuikingen en verrekkingen en dislocaties.
Ze behandelen ook chronische overbelastingsverwondingen, zoals tendinitis, degeneratieve ziekten en overtraining syndroom.
De praktijk van sportgeneeskunde combineert algemene medische opleiding met de specifieke principes van sportwetenschap, inspanningsfysiologie, orthopedie, biomechanica, voeding en zelfs psychologie. Onderwijsprogramma’s voor sportgeneeskunde kunnen een breed scala aan onderzoeken omvatten, waaronder:
- Diagnose en behandeling van sportletsels
- Preventie van sportletsel
- Sporttraining en atletische prestaties (inclusief oefeningen en trainingen, sportvoeding en sportpsychologie)
Specialisten
Specialist in sportgeneeskunde is een persoon met gespecialiseerde opleiding en training die zich richt op de medische, therapeutische en functionele aspecten van inspraak en die vaak met atleten werkt om hun algehele sportprestaties te verbeteren.
De titel van specialist in sportgeneeskunde betekent niet noodzakelijk dat de specialist een arts is.
Er zijn verschillende loopbaantrajecten en educatieve programma’s voor mensen die geïnteresseerd zijn in het werken met atleten. De verscheidenheid aan vaardigheden en onderwijsspecialisatie van een bepaald sportgeneeskundig team kan bestaan uit artsen, chirurgen, sporttrainers, sportpsychologen, fysiotherapeuten, voedingsdeskundigen, coaches en personal trainers.
Afhankelijk van het opleidingsniveau en het specifieke specialisatiegebied, kunnen degenen die in het veld werkzaam zijn, een doctoraat, een masterdiploma, een bachelor of science of een willekeurig aantal certificaten in de sportgeneeskunde, atletiektraining, sportwetenschap, voeding of een ander gebied hebben van focus.
Artsen
Sportgeneeskundig artsen hebben een gespecialiseerde opleiding in de diagnose en behandeling van sport- of bewegingsgerelateerde verwondingen en ziekte. Terwijl veel artsen met atleten werken, zal het merendeel van de sportgeneeskundigen eenieder die actief is of wil terugkeren naar de dagelijkse activiteiten na een blessure behandelen.
De meest voorkomende paden die artsen nemen naar een sportgeneesmiddel specialiteit zijn boordcertificering in de huisartspraktijk, spoedeisende geneeskunde, kindergeneeskunde, interne geneeskunde of orthopedie met een aanvullende tweejarige fellowship of andere permanente educatie in de sportgeneeskunde.
Artsen kunnen ook een Certificaat van Toegevoegde Kwalificaties behalen in Sportgeneeskunde. Niet alle sportgeneeskundigen voeren een operatie uit, maar allen hebben een grondig inzicht in musculoskeletale en orthopedische letsels en chirurgische ingrepen.
Huisartsen in de eerste lijn die geïnteresseerd zijn om sportgeneeskundig artsen te worden, voltooien doorgaans een driejaarlijks huisartsgeneeskundig verblijf na de medische school en krijgen vervolgens aanvullende, specifieke training en ervaring in de sportgeneeskunde.
Een ander veelgebruikt pad naar specialisatie in sportgeneeskunde omvat het voltooien van een orthopedisch chirurgisch verblijf na de medische school. Orthopedisch chirurgen kunnen ervaring opdoen met het behandelen van atletische verwondingen en velen kiezen er ook voor om zich te specialiseren in een specifiek gewricht van het lichaam, zoals knieën, heupen of schouders.
Sportwetenschap
Sportwetenschap, ook wel oefeningswetenschap genoemd, is een gerichte studie en toepassing van de principes van fysiologie, anatomie en psychologie in relatie tot menselijke beweging en fysieke activiteit.
Oefenwetenschap is nog vrij jong en een groot deel van het veld is gericht op het uitvoeren van onderzoek naar verschillende aanpassingen om te oefenen, of naar het gebrek aan lichaamsbeweging, aan het menselijk lichaam.
Dit werk varieert van het toespreken van topsporters tot de algemene bevolking, van kinderen tot ouderen en van fysieke componenten van fitness tot psychologie.
Sportpsychologie
Sportpsychologie is een specifieke tak van psychologie die zich richt op de mentale en emotionele behoeften van atleten en personen die deelnemen aan professionele of recreatieve sporten. De rol van een sportpsycholoog wordt steeds prominenter en wordt aanvaard onder sporters – het is niet ongebruikelijk voor professionele sportteams en atleten om regelmatig sportpsychologen te helpen.
Omdat atleten met unieke stressoren worden geconfronteerd, kan een sportpsycholoog hen helpen angstgevoelens te reguleren en de focus te verbeteren. Daarnaast gebruiken ze een verscheidenheid aan psychologische vaardigheden en hulpmiddelen om uiteindelijk de atletische prestaties van een patiënt te verbeteren, hun omgang met blessures en het handhaven van een sterk emotioneel evenwicht tijdens een intensieve competitie.
Loopbanen
Er zijn vacatures op gebieden die verband houden met sportgeneeskunde. Werkgelegenheid omvat meestal werken met over het algemeen gezonde of actieve mensen op twee belangrijke gebieden:
-
Verbetering van de levensstijl of prestatieverbetering
-
Verwonding of herstel van letsels
Degenen die een diploma behalen in de sportgeneeskunde of in de sportwetenschap, werken vaak in klinische, academische of dienstverlenende banen. Beroepen zijn trainers, coaches, onderzoekers, sportpsychologen, voedingsdeskundigen en vele anderen.
Onderwijs
Scholen beginnen steeds meer programma’s voor sportgeneeskunde en curriculum voor sportwetenschap aan te bieden. Slechts een paar jaar geleden zou je moeilijk te vinden zijn als je op de universiteit sportgeneeskunde wilde studeren. Het standaard onderwijsprogramma bestond uit lichamelijke opvoeding of medische school. Op bijna elke universiteit duiken nu afdelingen op met opleidingen specifiek voor sportgeneeskunde, atletiektraining, bewegingswetenschap, gezondheidsbevordering, kinesiologie, sportcoaching en een verscheidenheid aan andere disciplines.
Sportpsychologie is ook een groeiend beroep dat een solide educatieve basis vereist. Topsporters, professionals en Olympiërs kunnen allemaal enorme fysieke vaardigheden hebben, maar onderzoek constateert dat op deze niveaus mentale trainingvaardigheden (focus, ontspanning, doelen stellen en het verminderen van angstgevoelens) van cruciaal belang zijn bij het afscheiden van de eerste plaats van de tweede plaats.
Een Certified Athletic Trainer (ATC) is een zeer bekwame professional met een opleiding in atletische gezondheidszorg. Om een gecertificeerde ATC te worden, moet je slagen voor een examen dat een verscheidenheid aan onderwerpen behandelt binnen de zes domeinen van atletische training:
- Preventie van atletische verwondingen
- Erkenning, evaluatie en diagnose
- Onmiddellijke zorg en behandeling van atletische verwondingen
- Rehabilitatie en reconditionering van atletisch letsel
- Zorg voor de gezondheidszorg
- Professionele ontwikkeling en verantwoordelijkheid
De toekomst van sportgeneeskunde
Het gebied van sportgeneeskunde groeit gestaag en de variëteit aan specialisten die met atleten werken, zal hoogstwaarschijnlijk ook blijven groeien. Opkomende gebieden van sportgeneeskunde kunnen voortschrijdend zijn in het diagnosticeren en behandelen van letsels met nieuwere apparaten, revalidatiemodaliteiten en zelfs biologische geneesmiddelen, zoals stamceltherapie. Naarmate onderzoek en innovatie in de geneeskunde blijven groeien, nemen ook de specifieke toepassingsgebieden in de sportgeneeskunde toe.
