De maagmanchetprocedure, ook wel een sleeve-gastrectomie genoemd, is een operatie waarbij de grootte van de maag afneemt om gewichtsverlies aan te moedigen. Ongeveer 80 procent van de maag wordt operatief verwijderd, waardoor een buisachtig deel van de maag op zijn plaats blijft en de rest permanent wordt verwijderd. De resterende maag kan in eerste instantie ongeveer 4 ounce of 120 milliliter bevatten, een aanzienlijke afname van de normale grootte van de maag.
Deze dramatische afname van de maagomvang betekent dat het individu slechts ongeveer een halve kop per keer kan eten en het volume van voedsel dat kan worden gegeten, beperkt, waardoor de calorieën die kunnen worden ingenomen, afnemen, wat leidt tot gewichtsverlies.
Ondanks de afname van de maagomvang, is chirurgie een hulpmiddel en moet de persoon nog steeds de instructies voor ontslag volgen, de voedselinname beperken en het door de chirurg verstrekte plan volgen. Het is mogelijk om te veel te eten en na de operatie een minimaal gewichtsverlies te hebben. Het is ook mogelijk om na de operatie een ernstige complicatie te hebben, dus de procedure moet serieus worden genomen, zoals bij elke operatie.
Lange-termijncomplicaties van maagsmeren
Er zijn twee soorten complicaties van maagoperaties: acuut en chronisch. Acute complicaties zijn bijwerkingen die zich kort na de operatie voordoen en chronische problemen zijn zes maanden na de operatiedatum. Acute complicaties omvatten bloedingen, pijn en bloedstolsels.
Maagkoker, algemeen, wordt als veilig beschouwd in vergelijking met andere vaak uitgevoerde operaties. Sterfgevallen aan de ingreep zijn zeldzaam en wanneer de ingreep door een bekwaam chirurg wordt uitgevoerd, heeft de procedure minimale complicaties. Dat gezegd hebbende, kunnen complicaties, wanneer ze zich voordoen, variëren van kleine ergernissen tot significante en mogelijk levensveranderende problemen.
Het is ook belangrijk om te beseffen dat dit een relatief nieuwe operatie is. Een van de belangrijke normen waarnaar onderzoekswetenschappers kijken, is de 10-jarige uitkomst. In dit geval gaat die informatie over hoe patiënten hun gewichtsverlies behouden, hoe hun algemene gezondheid eruit ziet en welke complicaties ze ook hebben opgelopen als gevolg van een operatie. Omdat het een vrij nieuwe procedure is, zijn er minder gegevens over tien jaar dan bij andere operaties, zoals Roux En Y, en in de toekomst kunnen er meer complicaties op lange termijn aan deze lijst worden toegevoegd.
Aanvankelijk falen om te verliezen:Dit is een ernstig probleem waarbij de operatie niet effectief is voor gewichtsverlies. De buidel kan te groot zijn, de patiënt kan ontslaginstructies negeren of er is mogelijk een ander probleem aanwezig dat gewichtsverlies voorkomt.
Intolerantie van voedingsmiddelen:Een van de voordelen van deze procedure is dat alle voedingsmiddelen na de procedure kunnen worden gegeten, terwijl andere bariatrische ingrepen vereisen dat u specifieke voedingsmiddelen moet vermijden. Dat betekent niet dat het lichaam alle soorten voedsel zal verdragen, het betekent alleen dat geen voedsel is verboden na de procedure.
Mouwdilatatie:In de eerste dagen na de operatie is het maagzakje dat overblijft erg klein en kan in één keer ongeveer een halve kop voedsel bevatten.
Na verloop van tijd strekt het zakje zich uit en kan het grotere hoeveelheden voedsel in één keer verwerken. Hierdoor kunnen grotere maaltijden worden geconsumeerd en kan dit uiteindelijk leiden tot het stoppen van het gewichtsverlies of het starten van gewichtstoename.
Dyspepsie:Indigestie, of een maagklachten, kunnen vaker voorkomen na de maagslipchirurgie.
Verslavingsoverdracht:Dit is een fenomeen dat bij sommige mensen voorkomt als ze niet langer in staat zijn om voedsel te gebruiken als een manier om hun emoties zelf te mediceren. Bijvoorbeeld, na een zware dag op het werk, is het niet langer mogelijk om naar huis te gaan en te binge op een hele container ijs, het past gewoon niet in de maag.
Andere soorten verslavingen worden dan aantrekkelijker omdat ze nog steeds mogelijk zijn met de kleinere maagomvang: alcoholmisbruik, drugsmisbruik en seksverslaving behoren tot de meest voorkomende na de operatie.
Echtscheiding:Hoewel echtscheiding geen lichamelijk probleem is na een operatie, is echtscheiding zeker een potentiële complicatie die moet worden overwogen. In de Verenigde Staten eindigt gemiddeld 50 procent van de huwelijken in een scheiding, terwijl sommige bronnen aangeven dat de echtscheidingspercentages na bariatrische ingrepen oplopen tot 80 procent.
Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD):Brandend maagzuur, samen met andere symptomen van gastro-oesofageale refluxziekte waaronder opgeblazen gevoel, misselijkheid, gevoelens van volheid, maagklachten, komt vaak voor na deze operatie en vereist vaak medicatie.
Maagobstructie:Littekenvorming en vernauwing van de afvoer van de maag, ook wel stenose genoemd, kan het moeilijk of onmogelijk maken om voedsel te verteren. Deze complicatie wordt meestal vastgesteld door een chirurg die het gebied dat versmald is "rekt" of chirurgisch repareert.
Abces:Een abces is een verzameling besmettelijk materiaal (pus) dat zich in een zakachtig gebied in het lichaam vormt. In dit geval van maagoperaties werden abcessen gediagnosticeerd in de milt, waarvan sommige vereisen dat de milt wordt verwijderd, maar deze zijn zeer zeldzaam.
Vertraagd lek:De meeste lijnen in de hechtdraadlijn, ook wel verstoring van de hechtdraadlijn of SLD genoemd, worden kort na de operatie ontdekt. In sommige gevallen zal het gedeelte van de maag dat aan elkaar is genaaid, maanden of zelfs jaren na de operatie beginnen te lekken. Deze latere lekken zijn veel zeldzamer dan die welke kort na de operatie zijn gediagnosticeerd, maar kunnen even lastig zijn en vereisen mogelijk dat medicijnen, ziekenhuisopname of een operatie moeten worden gecorrigeerd.
Maagzweren:Maagzweren, bekend als maagzweren of maagzweren (PUD), komen vaker voor na operaties aan de maanschacht en worden kenmerkend gediagnosticeerd tijdens een bovenste endoscopie nadat de patiënt bloedingen heeft ervaren (gezien als donkere, teerachtige stoelgang of als bloed in braaksel) of pijn in de maagstreek.
Misselijkheid:Misselijkheid is een van de meest voorkomende problemen waarmee patiënten na de gastrectomie van de koker geconfronteerd worden. Voor de meesten, verbeteren de problemen na het terugkrijgen van chirurgie, maar voor anderen blijft het probleem maanden of zelfs lange termijn. Medicijnen zijn beschikbaar voor misselijkheid, wat voor sommigen nuttig kan zijn.
Galstenen:Galstenen komen vaker voor na alle soorten bariatrische chirurgie, waarbij een cholecystectomie (een operatie om de galblaas te verwijderen) vaker voorkomt bij patiënten met gewichtsverlies. Blanke vrouwen ouder dan 40 met overgewicht, met of zonder operatie, hebben tijdens hun leven meer kans op galblaasoperaties met of zonder bariatrische chirurgie.
Diarree:Voor sommige patiënten is diarree een ernstig probleem dat na de operatie kan aanhouden. In gevallen die een lange periode duren, kan de chirurg of een gastro-enteroloog mogelijk helpen diarree te stoppen, wat kan leiden tot uitdroging en ondervoeding.
Behoefte aan voedingssupplementen:Veel bariatrische chirurgiepatiënten hebben na de operatie supplementen nodig met vitamines en mineralen. In tegenstelling tot veel maag-bypass-operaties, hebben patiënten met een maaghalsprocedure geen enkele verandering in hun vermogen om voedingsstoffen in de darm te absorberen, maar de dramatische daling van de voedselinname kan leiden tot problemen bij het opnemen van voldoende voeding. Dit kan worden bevorderd door het eten van een dieet voor heel voedsel, maar zelfs een ideaal dieet is mogelijk niet voldoende om aan alle behoeften van het lichaam te voldoen.
Herwinnen:Een van de complicaties waar maagkouspatiënten zich het meest zorgen over maken, is afvallen alleen om onbedoeld gewicht terug te krijgen. Gewicht verliezen na een operatie om het geheel of gedeeltelijk terug te krijgen begint meestal in het derde jaar na de operatie. Bariatrische procedures zijn een geweldige tool voor gewichtsverlies, maar als gewoonten niet worden veranderd en onderhouden, is het mogelijk om een deel of al het overgewicht weer terug te krijgen.
Permanentie:De operatie, in goede of slechte tijden, is een permanente maagverandering. In tegenstelling tot de maagbandprocedure, waarbij de band kan worden verwijderd als er een probleem is, kan het deel van de maag niet worden vervangen als er complicaties of problemen zijn met de spijsvertering.
Minder gewichtsverlies dan bij andere procedures:Personen met een maagomleidingschirurgie verliezen doorgaans meer gewicht en houden op lange termijn een hoger percentage overgewicht weg in vergelijking met maagoperatie. Dat gezegd hebbende, die operaties kunnen presenteren met verschillende en uitdagende langetermijnkwesties. De keuze van een operatie is een zeer persoonlijke beslissing die het beste door de patiënt en zijn chirurg wordt genomen, op basis van hun individuele behoeften.
Diabetes, hypertensie en andere chronische aandoeningen lossen niet op:Voor sommigen is het wegwerken van chronische gezondheidsproblemen de reden voor de operatie. Bij sommige personen verdwijnen deze problemen niet na de operatie, of gaan ze tijdelijk weg in de eerste maanden of jaren na de operatie en keren ze later terug.
Verzakking van de huid:Deze complicatie komt vaak voor bij alle soorten operaties voor gewichtsverlies en is het resultaat van huidstrek tijdens de periode van obesitas. Chirurgie is beschikbaar om overtollige huid te verwijderen, maar veel chirurgen wachten liever tot het gewicht van de patiënt stabiel is gedurende één tot twee jaar voordat de overtollige huid verwijderd is.
Onvermogen om voldoende voedsel in te nemen:Te veel afvallen kan als een goed resultaat klinken voor iemand die 100 pond of meer moet verliezen, maar de realiteit is heel anders. Het is mogelijk dat de maagzak te klein is, of voor andere problemen om de buidel kleiner te maken dan bedoeld, wat leidt tot een onvermogen om een hoeveelheid voedsel te eten die groot genoeg is om het lichaam in de loop van de tijd te ondersteunen. Dit probleem is misschien niet voor de hand liggend in de eerste maanden na de operatie, maar zal duidelijk en ernstig worden wanneer de patiënt niet in staat is zijn streefgewicht te behouden en te dun wordt.
Ondervoeding:Dit probleem is er in verschillende vormen. Er kan een verminderde inname van mineralen en vitamines zijn die leidt tot een tekort aan essentiële voedingsstoffen. Er kan een onvermogen zijn om voldoende calorieën binnen te krijgen. Er kan een probleem zijn met het absorberen van voldoende calorieën en voedingsstoffen, vanwege problemen zoals diarree, misselijkheid of andere problemen. Ondervoeding kan zeer ernstig zijn en kan supplementen, medicatie en andere interventies innemen om de patiënt goed op de lange termijn te houden.
Incisionele hernia:Er kan zich een hernia vormen op de plaats van een chirurgische incisie. Dit risico wordt tot een minimum beperkt door minimaal invasieve (laparoscopische) chirurgische technieken, maar er kan zich nog steeds een hernia vormen in de maanden en jaren na de operatie. Meestal lijkt dit op een kleine verdikking op de plaats van een chirurgische incisie.
Abdominale verklevingen:De organen en weefsels van de buik zijn van nature glad, waardoor ze kunnen bewegen en langs elkaar glijden tijdens bewegingen zoals buigen, draaien en lopen. Na een operatie kan littekenweefsel ervoor zorgen dat deze weefsels aan elkaar "plakken" en dit veroorzaakt een trekkend gevoel dat kan variëren van vervelend tot pijnlijk met beweging.
